jolanda
Jolanda
Komend uit de generatie: “waar je voor geleerd hebt doe je voor je hele leven” werk ik al ruim 20 jaar (gelukkig nog met plezier) als human resources adviseur.
Maar ja….het leven brengt je soms in situaties die je behoorlijk kunnen raken en dat zet je aan het denken. Althans wel bij mij. Het ongeneeslijk ziek worden van mijn lieve ouders en hun weg richting overlijden heb ik van dichtbij meegemaakt. Maar ook het bezoeken van nabije familieleden die in zorginstellingen wonen is al vanaf mijn 25ste dominant in mijn leven aanwezig.
Deze bezoeken en ervaringen hebben mij enorm aangezet in “iets te willen doen” voor hun en anderen. Maar wat? Op bezoek gaan, praten over koetjes en kalfjes, bloemen meenemen, wandelen, dingen samen doen wat wel altijd binnen hun vermogen ligt. Dit alles is altijd waardevol. Maar de echte verbinding met de ander was op de momenten dat we stil waren en er een aanraking was. Mijn hand in die van de ander. Een kus op de wang. Een bemoedigende arm om de ander heen. Deze simpele aanraking deed veel goeds. Dat was duidelijk! Een zucht, een glimlach, kippenvel, soms een traan. Het raakte hun ook. En daar wilde ik meer van weten. Ik ben me gaan verdiepen in haptonomie, zintuigen, het orgaan de huid en de hormonen die aangemaakt worden bij aanraking. Ik kwam bij toeval erachter dat er een serieuze opleiding met een wetenschappelijke onderbouwing bestond (“Shantala Speciale Zorg”).
Met trots haalde ik mijn diploma van “Shantala behandelaar” en heb ik direct daarna de docentenopleiding gevolgd. Inmiddels werk ik al weer 6 jaar als masseur in de zorgsector.
Wat een verrijking van het leven!
Maar hoe is het allemaal begonnen?
Mijn volledige naam is Jolanda, Wilhelma van Raamsdonk. Ik ben opgegroeid met liefdevolle ouders en twee kanjers van twee zussen. Waarbij het geloof (protestant) op allerlei manieren door mijn ouders in mijn leven is verweven. Dit geloof (zonder dwang) meekrijgen zie ik echt als een verrijking.
De eerste stapjes zette ik in Bramsche op Duitse bodem. Mijn vader was beroepsmilitair bij de Nederlandse Koninklijke Luchtmacht en werd met vele andere Nederlandse militaire gezinnen overgeplaatst naar Duitsland. Bramsche was de plek waar wij met alle andere Nederlanders woonden, speelden, naar school gingen, avond4daagjse liepen, Koningingedag vierden. Waarbij de Duitse bewoners van onze wijk gezellig mee deden met deze Nederlandse tradities. Een top tijd. Duitsland voelt voor mij nog steeds als mijn Heimat. Op mijn 8ste zijn we naar Nederland verhuisd in het mooie dorp Houten waar ik inmiddels al 38 jaar met veel plezier woon met mijn gezin.
Ik word blij van blije mensen. En heel eerlijk….deze mensen tref je veel in Thailand. In 2006 heb ik dat mogen ervaren tijdens een rondreis en het zien van de foto’s brengt mij weer veel energie. Wellicht is daar onbewust de voorliefde voor de massage-techniek ontstaan.
Maar ook mijn parttime werk als HR-adviseur brengt mij veel. Het adviseurschap ligt mij goed. Luisteren, doorvragen, samenwerken naar een oplossing vanuit mijn expert-rol en hierdoor weer de boel in beweging krijgen waar het vast zat.
Eigenschappen:
Fun facts:
- Mijn droom was F-16 piloot worden
- Cappuccino met 2 zoetjes
- Dagje Noordzee met elke weertype (ja ook met regen)
- Bezoek aan musea zonder kinderen, omdat zij na een half uur al naar het winkeltje willen
- Outlander kijken op Netflix (ook al is het de 4e keer)
- Een borrelplankje maken en dan met elkaar hiervan genieten, ook al weet je dat je die dag eigenlijk al aan je taks zat qua calorieën